Mijn beste vriendin heet Marie! Zij is een hartsvriendin, al van in mijn scouts-, notenleer- en viooljaren. Vele uren hebben wij al samen doorgebracht, heerlijke slappe lachmomenten gehad, samen scoutsavonturen beleefd…
Nog lang voor ik tot de leeftijdscategorie van ‘aanstaande moeders’ behoorde, wist ik al één ding zeker: als ik ooit de kans zou krijgen om een dochter op de wereld te zetten, dan zou ze Marie heten.
En dan op 3 juli 2002 was het dan eindelijk zover! We wisten niet op voorhand welk geslacht je zou hebben, we wisten alleen dat onze Gust ‘grote’ broer zou worden.
Je kon niet wachten om de wereld te begroeten, jouw geboorte verliep super vlot en snel.
En dan het besef dat we een meisje hadden… een Marietje! Ons geluk kon niet meer stuk.
Ik weet ook nog dat we apetrots belden naar Marie en Wally om jouw komst te melden. En dan de zalige woorden van Marie: ik ga de hele dag zitten glunderen. Dit waren de meest zalige woorden die jouw komst konden samenvatten.
Ook toen een vrouwelijk collega van Bolle vertelde: oh, hebben jullie een Marie.. wij ook… Marietjes, dat zijn toffe meiden maar er is werk aan… Ook deze woorden waren niet gelogen.
