Marie staat op en doet haar pantoffels aan.
‘Koud’ zegt ze.
Papa vraagt of ze koud heeft aan haar voeten.
‘Neen, ik heb koud aan mijn helemaal.’
Marie staat op en doet haar pantoffels aan.
‘Koud’ zegt ze.
Papa vraagt of ze koud heeft aan haar voeten.
‘Neen, ik heb koud aan mijn helemaal.’
Het is even op wolkjes lopen de laatste weken. December was een dolle maand. Een maand vol engagement en erkenning....
Ze verblijft nu al net iets meer dan een jaar in het Begijnhof en gaat werken in Noortpoorte. We kunnen...
Twee jaar geleden werd 1 juni uitgeroepen tot dag van de zorgouder. Een dag waarop er extra aandacht komt voor...
Deze vrolijke viervoeter woont nu bijna een jaar bij ons. Het is bij momenten een ongeleid projectiel, een brokje energie...
Ik luister de laatste tijd veel naar podcasts. Tijdens het wandelen met de hond laat ik me graag voeden met...
Marie, niet jouw verstandelijke beperking maar wel jouw autisme is voor ons allen de grootste uitdaging. De onrust in je...
Telkens Marie naar huis komt, moet ik even wennen aan haar hoog energiepeil.En zij waarschijnlijk ook aan ons. Het gaat...
Daar is hij dan! De onderwegstrook. Een idee dat al heel lang in mijn hoofd rond sluimert maar waar tot...
Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.
Frauke