Het was oorspronkelijk de school van de Lovie, de Pinker, die me vroeg om op hun pedagogische studiedag te komen getuigen wat het betekent om zorggezin te zijn (december 2015)
Ik was enorm vereerd en kon dit ook enkel doen dankzij de ervaring die ik opdeed in de vele Magenta-workshops die ik met alle plezier geef.
Ik maak een heel persoonlijke getuigenis waarbij ik professionelen even in onze hoofden en harten laat inkijken.
Wat doet het met je als je een zorgkind op de wereld zet of geleidelijk in de zorgwereld rolt?
Wat doet het met je wanneer je voor het eerst in een zorgsetting stapt (revalidatiecentrum, buitengewone opvang, buitengewone school,…)
Wat verwacht ik van professionelen?
Waar kunnen wij als gezin mee verder?
Ik mocht dit ook doen in het MC De Zonnebloem en maandag ook voor een werkgroep vanuit het SIG rond kinderen met ontwikkelingsstoornissen.
Ook hier mocht ik ‘ons’ verhaal doen, in naam van alle zorggezinnen. Het doet zoveel voor mij om mensen die met hart en ziel zich professioneel inzetten voor zorgkinderen, even mee te nemen in onze wereld. Het zorgen voor onze kinderen zit hem juist in hele kleine details en nuances die voor ons van onmeetbare waarde zijn.
Ik raak op dreef, geniet en krijg enorm veel energie. Dit is echt wat ik het liefste doe: ambassadrice (proberen) zijn voor zorggezinnen.
Dus als je me ergens nodig hebt, geef gerust een gil!
