November en december staan voor de deur. Twee donkere maanden die ik persoonlijk liever oversla.
Twee jaar geleden namen we op 22 november definitief afscheid van oma.
Een echte oma die haar kroost verwende met overheerlijk en heel veel eten. Op gelijk welk moment van de dag zette ze met alle plezier een bord voor je klaar.
Een oma die ons overstelpte met cadeautjes onder de kerstboom, die ons op het hart drukte dat we goede huismoeders moeten zijn en ons bijstand met raad en daad.
Het verdriet komt met golven terug naar boven en ook bij Marie voelen we dat het gemis heel opflakkert.
Daarnaast raast ook de Sintstress terug door haar lijfje. Hoewel we er zelf geen extra aandacht aan schenken, heeft ze zelf als eerste de Sintbrievenbus al gezien, het speelgoedboekje uit de brievenbus geplukt en weet ze als geen ander wanneer hij terug aankomt met de boot.
We postten gisteren haar verlanglijstje en genieten dan ook mee van haar kinderlijk geluk.
December is ook de maand van de feestdagen en ook die zijn spannend. Ook hier kijkt ze zelf enorm naar uit en kan ze er ook enorm van genieten. Maar ook hiervoor ervaart ze de stress van de cadeautjes, het verlangen wanneer het feest begint, de drukte van het gebeuren,…
Elk jaar wens ik mezelf een lange winterslaap toe…
