Het nieuwe jaar startte zonnig. Hopelijk een voorbode voor 2022.
Meer dan ooit nood aan zuurstof, energie en positiviteit.
We hadden zo gehoopt op een beter jaar… maar niets bleek minder waar.
De klas van Marie werd meermaals getroffen door besmettingen, hoog-risico-contacten en leerlingen en personeel die in quarantaine moesten. Verschillende keren kregen we op zondag een telefoontje met de vraag of Marie uit voorzorg enkele dagen thuis kon blijven. Meerdere keren mocht Marie niet naar de turnles of de scouts omwille van mogelijke risico’s. Onze flexibiliteit werd meermaals als een elastiek uitgerekt. En laat flexibel zijn iets zijn wat voor ons meisje een haast onmogelijke opdracht is.
De leerkrachten schakelden meer dan ooit telkens een tandje hoger om toch enigszins wat structuur en houvast te bieden. Zij wrongen zich in alle bochten om de leerlingen hun basisrust te kunnen bieden. We zijn daar ongelooflijk dankbaar voor. Haar klasje was voor haar een noodzakelijke houvast waar ze toch enigszins haar rust terug vond.
Ook in de leefgroep konden we rekenen op ongelooflijke begeleiders die tot het uiterste gingen om de jongeren hun vertrouwde zorg te bieden. Ook in de leefgroep was het vaker schakelen dan mogelijk wat voor veel stress zorgde. Ons meisje belde meermaals al huilend naar ons… ‘ik kan niet meer, ik ben bang’… Het blijft voor haar enorm moeilijk om haar kwetsbaarheid te laten zien aan anderen, hoewel we ook wel kleine stapjes mogen ervaren. Gelukkig kunnen we op die momenten telkens de leefgroep verwittigen en snellen de begeleiders snel ter hulp. Hun nabijheid brengt telkens ook telkens de veiligheid en de rust terug.
Zowel vanuit school als vanuit de leefgroep voelden we hoe ze met ons meeleefden, hoe ze bijna niet meer durfden bellen om nog maar eens ‘slecht’ nieuws te melden en hoe ze ons meisje omringden met onuitputtelijke zorg. Enorm bedankt hiervoor.
Toch zijn we enorm blij dat we de bladzijde van 2021 eindelijk kunnen omslaan. We zijn misschien naïef maar ook deze keer hopen we op betere tijden.
Ik voel bij mezelf hoe broos mijn energie nog steeds is. Na elk weekend voel ik me leeg en uitgeput. De Corona-perikelen hebben ervoor gezorgd dat we terug als twee magneten door het leven gaan. Ze lost me voor geen meter, ze echoot haast mijn woorden, ze bepaalt mijn tempo, mijn gaan en staan, mijn doen en laten. Ik weet dat ze mij keihard nodig heeft om overeind te blijven staan in deze woelige tijden. Ze heeft het op momenten enorm moeilijk maar op andere toont ze een portie veerkracht waar iedereen jaloers op kan zijn.
De zomer was een sombere versie van haarzelf. Geen zonovergoten dagen, geen warme avonden, geen vroege buiten ontbijten. Onze reis viel letterlijk in het water, meermaals een hele dag moeten binnenblijven omdat het onophoudelijk stortregende. Gelukkig waren we met een vriendengroep op reis en zorgden gezelschapsspellen voor heerlijk entertainment.
Sinds drie maanden blijft ze één weekend in de maand in de leefgroep. Ze gaat hier heel goed mee om, het zit duidelijk al in haar eigen structuur. Zelf moet ik emotioneel nog heel hard wennen aan deze regeling, al voel ik nu al hoe hard nood wij alle twee hier nood aan hebben. Dit hebben we waargemaakt dankzij onze supporters die ons het nodige duwtje hebben gegeven om die stap te zetten.
Dit jaar zette ik ook de stap naar het onderwijs. Ik nam afscheid van een job die ik met hart en ziel deed, van een aantal vrienden-collega’s en van een aantal gezinnen en netwerk waarmee we kwetsbare en mooie stappen mochten zetten. Zowel de start als de afsluit van de jobs vielen zes weken samen, wat toch wel een pittig parcours werd. Gelukkig werd ik heel warm ontvangen door een nieuw team en enthousiaste studenten. Zij nemen mij mee in dit nieuw avontuur en staan mij bij met raad en daad.
Aan uitdagingen, kwetsuren, slapeloze nachten,… geen gebrek in 2021.
Voor mij dus geen voornemen voor 2022. Ik zwaai met alle plezier 2021 uit en nomineer het bij deze als ‘nooit nog een keer-jaar’.
Ik blijf hopen op betere tijden, op ongedwongen bezoekjes, ontplofte cultuur-ervaringen, oneindige meezingavonden en zonovergoten reisjes. Ik wens het iedereen van harte toe!
