Onze Gust is het tweede jaar mee als moni op Hannibal kamp. Dit is een kamp voor zorgkinderen. 

Hij koos hier zelf voor. Dankzij het enthousiasme van Emmy en Julie!  Zij namen hem vorig jaar op sleeptouw en ook dit jaar vinden zijn zorgkinderen de moeite waard om hun verlof aan op te offeren. 

Dit doet iets met zorgmama’s, dat beroert mijn hartje en daar ben ik oneindig dankbaar voor!

Ook dit jaar twijfelde hij geen enkel moment om terug zijn vrije tijd aan zorgkinderen te besteden.

En dan kregen we vanmorgen deze zalige foto van onze Gust en zijn poulain Flor! Zijn mama stuurde ons deze heerlijke foto door.

We leerden Flor en zijn gezin kennen op een zalige zorgvakantie in het Mechels Bos. Dankzij ons zorgenmeisje mochten wij al heel veel oprechte en fantastische mensen leren kennen. Mensen die hetzelfde hobbelige pad bewondelen, mensen die weten wat het is om een zorgenkind te hebben, mensen die de moeilijke maar zeker ook de mooie momenten weten te benoemen.

Lieve Gust, wat ben ik trots op jou! Je hebt hier al thuis een zorgenzus lopen, en toch kies je ervoor om zorgenkinderen de tijd van hun leven te geven! 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Donker

Buiten waait het hard, is het koud, nat en mistig. En bovendien is het vroeg donker. November en december zijn...

Lees meer

Een jaar later

Ze verblijft nu al net iets meer dan een jaar in het Begijnhof en gaat werken in Noortpoorte. We kunnen...

Lees meer

Dag van de zorgouder

Twee jaar geleden werd 1 juni uitgeroepen tot dag van de zorgouder. Een dag waarop er extra aandacht komt voor...

Lees meer

wandelmaatje

Deze vrolijke viervoeter woont nu bijna een jaar bij ons. Het is bij momenten een ongeleid projectiel, een brokje energie...

Lees meer

Dansen in de regen

Ik luister de laatste tijd veel naar podcasts. Tijdens het wandelen met de hond laat ik me graag voeden met...

Lees meer

Wereldautismedag

Marie, niet jouw verstandelijke beperking maar wel jouw autisme is voor ons allen de grootste uitdaging. De onrust in je...

Lees meer

Stuiterbal

Telkens Marie naar huis komt, moet ik even wennen aan haar hoog energiepeil.En zij waarschijnlijk ook aan ons. Het gaat...

Lees meer

Onderwegstrook

Daar is hij dan! De onderwegstrook. Een idee dat al heel lang in mijn hoofd rond sluimert maar waar tot...

Lees meer

Diksmuide

Marie woont nu al 3 maand in het begijnhof in Diksmuide. Velen vragen me hoe ze het stelt. Maar beelden...

Lees meer

Stilvallen

Dit weekend werd er eentje waar ik, noodgedwongen, alle geplande activiteiten los liet (sorry #teamroeselare). Het was ook een weekend...

Lees meer

Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn 
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.

Frauke